-Alıntıdır- 7 Haziran 1920. İstanbul-Maltepe Tren Garı. Saat: 01.30 Yolcularını bırakan tren gardan ayrıldı. Trenden inen birkaç yolcu alelacele gecenin karanlığında kayboldu. İstasyon tenhalaştı. Sadece iki yolcu gardan ayrılmadı. Nemden ve heyecandan sırılsıklam terlemiş Pilot Vecihi ve Pilot Rıdvan, istasyonun loş kısmına geçtiler. Beklemeye başladılar. Sabırsızdılar. Kısa bir süre sonra Başmakinist Eşref göründü; telaşla, "Şakir ve eşi Müzeyyen az ileride bekliyor. Ancak Şakir bir buhran içinde, uçamayacak gibi görünüyor" dedi. Canları sıkıldı. Üstelik eşini de getirmişti! Bu arada diğer pilot arkadaşları göründü: Pilot İsmail Zeki, Pilot Kazım, Pilot Bezmi. Ekip bir iki eksikle tamamlandı. Diğer arkadaşlarını bekleyecek zamanları yoktu. Harekete geçtiler. Osmanlı’nın bu genç pilotları, İngiliz işgali altındaki İstanbul’dan, Anadolu’daki Mustafa Kemal taraftarlarına tayyare kaçıracaklardı. Son durumu gözden geçirdiler. Uçabilece